- conuiua
- Conuiua, conuiuae, pen. prod. com. gen. Cic. Qui est convié ou invité au banquet.\Hilari et bene accepti conuiuae. Cic. Joyeux et bien traictez.\Abducere sibi aliquem conuiuam. Terent. Mener aucun boire et manger avec soy.\Agere conuiuam laetum. Horat. Estre joyeux à la table.\Soluere conuiuas. Ouid. Les laisser aller, Prendre congé.\Vocet conuiuam neminem. Plaut. Qu'elle n'appelle personne pour boire et manger avec elle.
Dictionarium latinogallicum. 1552.